اخبار و مطالب

راهنمای سوراخکاری یک قطعه کار با دستگاه سی ان سی

محدودیت در دسترسی ابزار - راهنمای سوراخکاری یک قطعه کار با دستگاه سی ان سی

در مطالب قبلی  در مورد نحوه برنامه نویسی دستگاه سی ان سی صحبت کردیم و مشخص کردیم که بخش های مختلف یک قطعه کار، مانند سوراخکاری یک قطعه کار را باید در بلوک های برنامه نویسی مجزا تعریف کنیم. مثلاً ما در همین مطلب به بررسی یک قطعه کار می پردازیم که ابتدا باید اطراف آن ماشینکاری شده و سپس سطح آن با استفاده از دریل سوراخکاری شود. حالا در جریان این کار باید کارهای مختلفی صورت گیرد تا اپراتور بتوانند نمونه کار نهایی را آماده کند.

پس در این مطلب با ما همراه باشید تا قطعه برنامه آن را به طور کامل آموزش دهیم و در نهایت بگوییم که برای سوراخکاری یک قطعه کار با دستگاه سی ان سی باید چه کارهایی انجام شود.

 شروع سوراخکاری یک قطعه کار با دستگاه سی ان سی با طراحی اولیه

در جریان برش دادن یک قطعه کار و آماده سازی آن، اولین کاری که باید صورت گیرد طراحی آن است. این طراحی می‌تواند به کمک دست و روی یک برگه سفید یا با استفاده از نرم افزارهای پیشرفته مانند اتوکد انجام شود. چیزی که در جریان طراحی مهم است، مشخص بودن ابعاد مختلف است. این ابعاد از این جهت اهمیت دارند که شما به هنگام برنامه نویسی برای سوراخکاری یک قطعه کار دقیقاً می دانید که باید چه داده هایی را وارد کنید و دستگاه به چه اندازه ای حرکت کند.

 شروع سوراخکاری یک قطعه کار با دستگاه سی ان سی با طراحی اولیه

انتخاب ابزار برشی متناسب با نوع کار

انتخاب ابزار برشی از این جهت اهمیت دارد که کاملاً با هدف شما از برش کاری و ماشینکاری همخوانی داشته باشد. ما در مطالب قبل استفاده از دستگاه سی ان سی فلزات برای برش فلزات غیر آهنی و آهنی را توضیح دادیم و مشخص کردیم که هر ابزار می‌تواند روی چه مواد و آلیاژهایی کار کند. در اینجا ما برای سوراخکاری یک قطعه کار مشخص کرده‌ایم که می‌خواهیم از چه ابزار برشی استفاده کنیم و تصویر آن را آورده ایم. اما شما هم با توجه به نیازی که دارید باید دقیقا مشخص کنید که  چه ابزاری روی دستگاه سی ان سی استفاده شود.

انتخاب ابزار برشی متناسب با نوع کار

 مشخص کردن مختصات اولیه برای شروع کار دستگاه

برنامه نویسی دستگاه سی ان سی با استفاده از زبان برنامه نویسی G-Code و M-Code این امکان را به شما می دهد که در طرح اولیه مشخص کنید که دستگاه از چه قسمتی شروع کند و میزان کار آن به چه صورت باشد. تفاوت این دو زبان برنامه نویسی مربوط به دستوریست که به دستگاه می دهند. زبان G-Code برای مشخص کردن حرکت دستگاه در ابعاد مختلف و همچنین میزان حرکت آن در جهت های مختلف است. به عنوان مثال، شما با استفاده از این زبان می توانید به دستگاه توضیح دهید که در کدام جهت حرکت کند و میزان حرکت آن به چه صورت باشد.

این در حالی است که استفاده از زبان برنامه نویسی M-Code به نوعی به دستگاه دستور می دهد که چه کاری انجام دهد و چه زمانی یک کار را مشخص کند. مثلاً با کمک این زبان می توان به دستگاه دستور داد که اسپیندل دستگاه را فعال کند و سرعت گردش آن به چه صورت باشد. در نهایت باز هم می‌توان دستور داد تا دستگاه سرعت گردش اسپیندل را به صفر برساند. حالا با توجه به تصویر نشان داده شده شما باید در بلوک اطلاعاتی خود مشخص کنید که در سوراخکاری یک قطعه کار با دستگاه سی ان سی به چه شکلی عمل کنید و حتی سرعت گردش اسپیندل را مشخص کنید.

 مشخص کردن مختصات اولیه برای شروع کار دستگاه

تعیین گام بعدی سوراخکاری یک قطعه کار با تغییر مختصات

حالا در گام بعدی از ماشین کاری خود باید ابعاد داده شده در دستگاه را بر مبنای دو محور X و Y تغییر دهید. مثلاً ما در این تصویر مشخص کرده این که ابزار برشی دستگاه در هر کدام از این محورها باید چند درجه حرکت کند و میزان حرکت آن به چه صورت باشد. اگر هم توجه کرده باشید برای محور Y از علامت منفی استفاده کرده ایم که نشان دهنده حرکت آن با توجه به مبنای صفر است.

تعیین گام بعدی سوراخکاری یک قطعه کار با تغییر مختصات

در تصویر بعدی به سراغ سوراخکاری هر کدام از این قطعات خواهیم رفت تا قطعه کار مورد نظر به طور کامل سوراخکاری شود. اگر به برنامه نوشته شده در سمت راست تصاویر توجه کنید، به طور کامل مشخص شده که هرکدام از این سوراخ ها در چه ابعادی هستند. به این نکته توجه داشته باشید که در زبان برنامه نویسی دستگاه سی ان سی استفاده از نقطه ویرگول (؛) به معنی بسته شدن آن قسمت از برنامه بوده و بلافاصله به سراغ اجرای قسمت بعدی آن می رود. این دستور در سوراخکاری یک قطعه کار به شما کمک می کند تا نظم و ترتیب برش را به دقت دنبال کنید.

تعیین گام بعدی سوراخکاری یک قطعه کار با تغییر مختصات 2

چگونه یک قسمت جداگانه تعریف کنیم؟

برنامه نویسی دستگاه سی ان سی فقط محدود به یک بخش خاص نمی شود و امروزه پیشرفته ترین و پیچیده ترین قطعات را هم می‌توان با کمک این دستگاه ها برش داد. به همین دلیل حتی پیچیده ترین قطعات خودرو مانند سیلندر آن را هم می توان با این دستگاه برش داد و کارهای مختلفی مانند برشکاری و سوراخکاری را هم روی آنها صورت داد. بنابراین یک کارگاه تولیدی می تواند به طور مجزا بلوک های اطلاعاتی و برنامه نویسی برای دستگاه تعریف کند و آن را به شکلی حرکت دهد که دستگاه به طور پیوسته همه آنها را برش دهد.

حالا بعد از اتمام سوراخکاری یک قطعه کار می توان بلوک برنامه نویسی مجزایی برای آن تعریف کرده و کار برنامه نویسی دستگاه را از نو شروع کرد. در واقع شما به عنوان اپراتور دستگاه تراش سی‌ ان سی می توانید ابتدا همان طرح را روی کاغذ یا یک نرم افزار پیاده کنید و کار برش را با تغییر ابزار برش و سپس تعیین مختصات مختلف برای هر قسمت از کار انجام دهید.

برای کار روی یک قطعه کار نیاز به چه آموزش هایی داریم؟

وقتی که شما برای خرید یک دستگاه سی ان سی اقدام میکنید، معمولا شرکت فروشنده اطلاعات کافی در اختیار شما قرار میدهد تا بتوانید برش های مختلف و متنوع را به کمک آن انجام دهید. اما اگر شما بخواهید به عنوان یک شرکت حرفه‌ای فعالیت کنید و تنوع بالایی در برش دادن نمونه کارهای مختلف داشته باشید، آموزش کار با دستگاه فراتر از سوراخکاری یک قطعه کار می شود.

در حقیقت شما در وهله اول باید قانون طراحی برشکاری و ماشینکاری قطعه کار را بدانید که معمولاً با استفاده از نرم افزارهای گرافیکی مانند اتوکد و تری دی مکس انجام می شود. در گام بعد شما باید نیاز برشی خود را بشناسید و بر مبنای آن ابزار برشی را انتخاب کنید. گام سوم و شاید پیچیده ترین گامی که باقی می ماند، آموزش برنامه نویسی دستگاه سی ان سی است که نیاز به یادگیری شیوه های مختلف کد نویسی دارد و بعضا از پیچیدگی آن برای شما آزاردهنده خواهد شد.

در مطالب قبلی تلاش کردیم که در مورد برنامه نویسی دستگاه سی ان سی توضیح دهیم و آموزش سوراخکاری یک قطعه کار را هم به دنبال آن آورده ایم. اگر سوالی دارید می توانید در بخش نظرات مطرح کنید یا از مطالب زیر به عنوان راهنمای بیشتر کمک بگیرید:

منبع: TITAN CNC

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شش − 1 =